Op 23 november vindt de workshop Presentie, Supervisie en Exposure plaats. Je kunt niets meer doen! Niets oplossen! Maar wel veel betekenen. Je biedt de relatie aan. Professionele nabijheid.

Tijd: 19.30 - 21.30 uur. Inloop vanaf 19.15 uur.

Aan Presentie en Supervisie hebben we in het verleden al eens een workshop gewijd. Het betrof toen vooral uitleg van de Presentietheorie in samenhang met Supervisie. En wat dat betekent voor cliënten en patiënten (Marjo van Bommel, huisarts). Met volle aandacht blijven bij medemensen in uitzichtloze situaties. Chronisch zieken - Chronisch psychiatrische patiënten - Chronisch buitengeslotenen

In onze veronderstelde “maakbare” wereld trachten we aan te sturen op oplossingen, doelen stellen en nastreven. Oplossinggerichte strategieën. Probleem- en vraaggerichte aansturing . Het zijn onze drijfveren. We willen iets bereiken. Maar dat lukt in deze situaties niet. Je kunt niets meer doen! Niets oplossen! Maar wel veel betekenen. Je biedt de relatie aan. Professionele nabijheid

Daar blijft het niet bij. Je dient te verdragen dat er niets valt te bereiken. Het verduren van uitzichtloosheid en onmacht. Het ondergaan van de shit van de ander en diens onvermogen. Jezelf bloot te stellen aan datgene wat je het liefst vermijdt. In de Presentie noemen we dat “EXPOSURE”. (Net als in de Cognitieve GedragsTherapie)

Maar hoe breng je dat als supervisor/coach over aan je supervisant? Hoe leer je die ander – die gewend is om te “multi-tasken” en snelle effecten - zichzelf toe te staan om stil te blijven staan bij “de traagheid en doelloosheid” van het bestaan? En toch nabij te blijven bij diens cliënt?

Deze workshop wordt gegevens door Frans van der Lem. Gedurende 15 jaar was Frans – samen met Ina Schrijver – regiocontactpersoon geweest voor Zuid-Nederland. Er was toen nog geen internet. Naast voorzitter van het studiegezelschap, bemiddelde hij tussen vragende instellingen en beschikbare supervisoren. Onder andere samen met Willem Alting von Geusau gaf Frans in den lande workshops gegeven over omgaan met claimend gedrag en burnoutproblematiek. Vele jaren heeft hij laagfrequent supervisie gegeven. Gedurende zijn arbeidscarrière, heeft hij zich vooral ambachtelijk ontwikkeld als Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige in de ambulante ouderenpsychiatrie. Actueel werkt Frans als POH-GGZ bij enkele huisartsen.