In deze bespreking van Themagecentreerde Interactie (TGI) in Nederland en Vlaanderen van Phien Kuiper (2016) stelt de auteur: ‘Themagecentreerde interactie (TGI) lijkt uit de belangstelling van begeleidingskundigen verdwenen. Dat is jammer, want hoe je TGI ook ziet - als school, werkwijze, kijk op de werkelijkheid of begeleidingsmethode - TGI heeft ons veel waardevols te bieden dat aansluit bij de actualiteit.’ Het besproken boek geeft hierin een overzicht van de ontwikkeling die TGI doorgemaakt heeft in het Nederlandse taalgebied, vanaf het ontstaan van een eigen Nederlandstalig netwerk, eind jaren zeventig van de vorige eeuw, tot heden.’ En hij besluit de recensie met: ‘Door de nadruk op langzame en zorgvuldige processen (...) vormt het een tegenwicht tegen de oplossingsgerichte en op beheersbaar resultaat gerichte benadering die dominant lijkt in de (geestelijke) gezondheidszorg (...). TGI als slow cooking in de wereld van fastfood! Het zou mooi zijn als dit boek (...) de lezer tevens een nieuw perspectief biedt op een toekomst voor TGI in relatie tot de begeleidingskunde.’