Blog Ledenwijsheid - Margré Knip

Zelfsturing en emancipatie als norm

Inleiding
In een wereld van verandering vind ik coaching, supervisie en organisatiebegeleiding van cruciaal belang als ik stilsta bij wat de toekomst ons gaat brengen. Als specialist ervaar ik een maatschappelijke verantwoordelijkheid om een pad naar verbetering uit te dragen.  En dat is niet alleen voor onze doelgroepen, maar ook voor degenen die zij dan weer begeleiden.

Ik verdiep me al ruim 20 jaar in veranderingsprocessen. Qua type mens ben ik een zoeker naar waarheden. Ik heb mijn kennis vergaard dankzij mijn opleidingen tot Supervisor en Stress-counselor. Daarnaast heb ik ook een leergang afgerond waarin ik ervaringskennis over levensthema’s heb leren bewerken naar bruikbare deskundigheid. Mijn Inspiratie haal ik uit het werk van Gabor Maté, Carl Jung en Irvin Yalom. Mijn opleiding Inleiding in de Filosofie speelt een rol in mijn manier van denken en vragen stellen.

Mijn werk
Momenteel ben ik werkzaam als Existentieel Begeleidingskundige en Stress-counselor in mijn eigen praktijk in de regio Noord-Brabant. Mijn doelgroepen zijn mensgerichte professionals. Mijn huidige opdrachtgevers komen uit de opleidingssupervisie zoals Hogeschool Amsterdam, Avansplus en ROC Midden Nederland. Naast mijn praktijk werk ik als mbo docent Social Work en onderwijsontwikkelaar Herstelgerichte zorg. 

De toekomst
Ik denk dat reflectie op eigen levensthema’s van steeds groter belang gaat worden voor professionals. Maatschappelijk gezien wordt de werkwereld in het sociale domein weerbarstiger. Er liggen uitdagingen om eigen zelfzorg duidelijk voor ogen te houden. Het hoofd boven water houden valt niet altijd mee een beroepsleven lang. Je kunt je klanten binnen een traject niet in de kou laten staan bij een ontslag, scheiding of burn-out. De impact hiervan op hun werk is aanzienlijk. Er is verbreding nodig om regie te krijgen over wie jij bent als persoon. Qua persoonlijke ontwikkeling valt dan kennis te vergaren op identiteitsniveau. Hoe profileer jij jezelf daarna als beroepsprofessional? Dankzij bewustwording over die ervaringen verbetert automatisch ook de kwaliteit van zorg voor de individuele cliënt. Ronald Wolbink noemt dit levenskunst en is voor mij een voorbeeld.  

Zelfsturing en emancipatie van eigen potentieel als norm
Mijn persoonlijke visie als supervisor is geworteld in het streven naar een sociaal domein waarin zelfsturing en emancipatie van professionals de norm is. Een norm die gefundeerd is in wie we zijn; daarna pas gebaseerd op datgene wat functies van ons vragen. 

Wat betekent dit concreet? Het betekent dat we als Begeleiders geloven in het vermogen van individuen en teams om hun eigen wijsheid te volgen. Dat we wéten hoe belangrijk het is te leren loyaal te zijn aan eigenheid. Het houdt in om bronnen van kracht te mogen aanboren die je niet vermoedde van jezelf. Het betekent dat werknemers zich vrijer kunnen gaan voelen om meer potentieel te benutten, waarna pas wordt gekeken hoe het perspectief hier op is vanuit de organisatie.   

Levensthema's: de sleutel tot dieper begrip
Levensthema’s zoals stressmanagement, invloed van ziekte of de dood, mentale gezondheid, religie of sociale problematiek wordt wel eens geassocieerd met pastorale begeleiding. Psychologie en religie zijn echter veel meer met elkaar verstrengeld dan verondersteld. Mensen die gelovig zijn, komen soms bedrogen uit bij begeleiders. Dat komt niet door onwil, maar doordat begeleiders heel weinig doorvragen over religieuze overtuigingen. Terwijl anderzijds tijdens het onderzoeken van de psyche de rol van het geloof er niet vaak wordt bijgehaald. Wat je daarin ervaart mag  waardevrij worden verkend indien dat bijdraagt aan het leren. Deze thema’s hebben invloed op onze manier van denken, op onze identiteit en dus ook op ons werk. Indien ik als supervisor hiervan zuiver getuige blijf en vertel wat ik waarneem blijf ik uit het werk van de therapeut. Voor hen gaat het om het opdoen van inzichten die een basis kunnen leggen voor verandering vanuit een breder perspectief.  

Het ontsluiten van verborgen potentieel
Wat ik in de toekomst van ons vak zie, is dat we in ons dynamische werkveld steeds meer te maken krijgen met professionals die vastlopen onder prestatiedruk en stress. Met de voortdurend toenemende problemen en toenemende chaos in de wereld voorzie ik dat er behoeften ontstaan om vanuit diepere lagen te reflecteren. Hier kan meer bodem worden gevonden. Het is in de diepte dat we de antwoorden vinden, waarmee we inzicht krijgen in de complexere uitdagingen. Die extra vaardigheden kunnen worden ontwikkeld zonder in overdracht/tegenoverdracht te schieten. Dat is wat ik bied in mijn praktijk. 

De invloed van supervisie op existentieel welzijn
Met dit concept van existentieel welzijn wil ik de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de begeleidingskundige belichten. Het wijst naar de rol die ons vak kan spelen naar een meer betekenisvolle samenleving. Het draagt bij aan een wereld waarin zelfsturing en emancipatie de norm zijn. Een werkwereld waar mensen zich bewust zijn van hun eigenheid en waar organisaties vanzelfsprekend bijdragen aan het welzijn van individuen. Ik bied daarin verschillende trajecten en workshops aan.  Het plan is om een muzische werkplaats te creëren, waarbij professioneel begeleiden tot kunstvorm wordt gemaakt. 

November 2023 - Margré Knip



Naar LVSC profiel Margré