In zijn tweede column voor deze jaargang peinst Van Gils over de grote vragen voor de begeleidingskundige. Hij besluit met: ‘In onze maatschappij gaan steeds meer mensen buiten de eigen kring op zoek naar hulp. Misschien moet ik als begeleider niet langer buiten staan wachten tot ze me komen roepen. Maar er zelf in stappen, en hulp en steun aan elkaar terugbrengen in het contact van alledag.’