Supervisie voor Oekraïense collega’s: drie jaar later

In maart 2022 kwam de vraag bij Gerian Dijkhuizen terecht om 36 Oekraïense collega’s te superviseren in tijden van oorlog. Gerian heeft de coördinatie op zich genomen en in samenwerking met LVSC heeft ze destijds een oproep gedaan voor Supervisoren die zich vrijwillig wilden inzetten. Hier bleek meer dan genoeg belangstelling voor te bestaan. In mei 2022 vond een eerste zitting plaats. In het artikel van Gerian uit december 2023 lees je meer over het ontstaan en de ervaring van de Oekraïense supervisiegroepen die begeleid worden door LVSC leden. 

Inmiddels zijn we drie jaar verder en duurt de oorlog helaas nog steeds voort. 

Hoe staat het er nu voor?

Gerian:  “We doen nog steeds 6 groepssupervisies met onze Oekraïense collega's. De 6 groepen draaien super. Dankzij de fantastische inzet van 12 heel gemotiveerde Nederlandse collega's. We hebben regelmatig intervisie en dat is heel fijn. We bespreken wat we zoal meemaken in onze groepen en steunen elkaar. De verhalen zijn soms heftig, het proces in de groep moet goed geleid worden en dat doen ze ook die collega's van ons! Ik ben super trots op ze. 

Na drie jaar oorlog wordt de vermoeidheid en de hopeloosheid steeds meer zichtbaar. De collega's in Oekraïne zijn echt toe aan rust en vrede. Maar dat zit er voorlopig niet in. Voorzichtig horen we ook over politieke spanningen in Oekraïne. Niet iedereen durft zich hierover uit te spreken. Het contact is steunend en we bieden hoop op een andere, vrediger toekomst.  

Onlangs hielden we een soort enquête en daaruit blijkt dat de steun nog steeds heel erg gewaardeerd wordt. De Nederlandse manier van supervisie wordt als 'zacht' en 'empathisch' ervaren.

Kortom: we gaan gewoon door.”