Aan jullie om elkaar weer te inspireren!

Op woensdag 17 april 2024 van 15.30-20.00 uur hopen we jullie (weer) te zien bij Anafora in Utrecht.

Sommigen zijn al bij onze introductie training contextueel superviseren en coachen geweest. Dat was een mooie ontmoeting met elkaar. We kijken er met veel plezier op terug.

Ook de leden die de introductie training gemist hebben, kunnen aansluiten bij deze workshop.

Bij deze workshop Verdieping op contextuele supervisie en coaching, willen we meer verdiepen en met elkaar onderzoeken wat parentificatie is en wat dat met ons en onze supervisanten/coachees doet.

De workshop wordt wederom gegeven door Pieterjan van den Akker, supervisor, docent en directeur van de Nagy-academie en Rijniera Schoemaker, supervisor, register coach en systeem therapeut.

Wat gaan we doen? We gaan onderzoeken hoe we als mens/kind zorgen voor elkaar. Bij de contextuele visie wordt namelijk  van het volgende uitgegaan:

"In de contextuele benadering wordt onderzocht hoe mensen zorgdragen voor elkaar. Kinderen leren al op jonge leeftijd hoe zij voor hun ouders kunnen zorgen. Kinderen kunnen door hun existentiële loyaliteit ook niet anders dan antwoord geven op het beroep dat ouders onbewust op hun kinderen doen. Als kinderen noodgedwongen een volwassen zorgtaak op zich nemen en ouders dit niet (h) erkennen, dan raken kinderen geparentificeerd. Op zich kent ieder mens een zekere mate van parentificatie. Zorgen zit immers in ons bloed. Als mensen destructief geparentificeerd raken, komt de parentificatie ook terug als volwassene in overdracht naar andere relaties met partners, kinderen, vrienden en in werkcontext"

In de verdiepingsworkshop gaan we in op de verschillende vormen van parentificatie. Het herkennen van onze parentifictie en die van onze supervisanten/coachees en hoe we als begeleider mensen kunnen helpen (en onszelf) om uit deze groef van het overlevingsmechanisme van parentificatie te komen.

Wat zou dat kunnen opleveren?

Inzicht en herkenning in oude communicatiepatronen en het kunnen transformeren naar iets nieuws en iets anders in onze communicatie naar elkaar.

Het kunnen kiezen in 'oud' of 'nieuw'  geeft vrijheid in de dialoog met onze doelgroep, dus niet alleen voor onszelf maar ook voor die ander.

Dastochmooi?